Netgedichten

netgedicht (nr. 31.615):

harde buiken (vervolg)

Harde buiken
van ongesproken woorden
geboorte
van een eenzaam hart

De tranen
die er zouden komen
verstillen
in de donkere nacht

ontwaakt, in hopen en verlangen
vergeet nu het gemis
vertrouw op wat zal komen.
aanvaard al wat er is.

Geluk zit in de kleine dingen,
luister naar wat men zegt,
vergeet beslommeringen
en wandel en voel u licht.

Al is het leven hard,
in 't zicht,
laat u door hoop verblijden,
de kracht die in u zit.

die borrelt op in 't lijden