Netgedichten

netgedicht (nr. 31.809):

het weerzien

ik laat jou geboren worden
in mijn nieuwe droom
je was er al
maar nu weet ik
dat je ook in mijn heimwee bent
vergeef me het gemis
ik ken je al zo lang
zoals de duinroos en de golven
waarin ik schelpen gooi
en waarin ik me op den duur
ook eenzaam weet
omdat jij de meeuwen niet kan zien
ongeschreven
zoals verwondering in het lichtste gedicht
van geluk en innig lief
van vogels over zee
naar mijn verlangen, om handen
als jij mijn lippen kust en in me valt
met alle warmte
zoals de zon
en zoiets als kleine sterren
met de horizon er omheen

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 9 april 2010

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

het weerzien

3.0 met 16 stemmen

390

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Ludy
Datum:: 11 april 2010
Email:: ludy.roumengmail.com; Gedicht als de gids naar oorspronkelijk verlangen.

Naam:: julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:: 10 april 2010; een prachtig beeld geschetst.

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 10 april 2010
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; De zon zal het hart van de schelp verwarmen. Innigheid zal bloeien in parelmoer. Liefde zal weerkaatsen in het sterrenlicht. Een erg mooi gedicht!

Naam:: i
Datum:: 9 april 2010
Email:: palingworldonline.nl; prachtig!

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 9 april 2010
Email:: mamamoloxs4all.nl; Gooi jij maar schelpen....prachtig!

Naam:: josiene
Datum:: 9 april 2010
Email:: jweijsdenversatel.nl; "dat je ook in mijn heimwee bent"... (mooi!

Geef je reactie op deze inzending: