Soms proef je het zoete en het leed ( uit de serie: ware nachtmerrie)

Slaap kan vermoeden bewust blootleggen,
waar het oude landschap lacht
je hand nog warm is van het vasthouden,

keien, hunebedden brandnetels en klimop
ook de hyacinten daar op de juiste plaatsen
jurkjes pantalons de mussen en koolmeesjes vatten.

Het maanlicht sluit soms eenvoudiger om je heen
dan muren en het dak.
Ik hoorde ook vannacht de pannen rammelen.

Ook deze nacht werd ik gemakkelijk één
met de grond. Er steeg van alles op naar mijn lippen
mijn hart en ziel, mijn vingers tasten naar mijn mond.

Mijn hand zocht naar zijn hoofd
haar opkomende rimpels daar in de verte,
de woorden fluisterden een eeuwig verbond
een bemind gezicht, ik greep het sterke visioen.

Het geschenk was licht de bedoeling zwaar.
Kwasten werden net als de kroontjespen
de inkt en het palet overstroomd door het licht.
Hoe schilder je bij daglicht de waarde, naaktheid die je koestert
een mens door water verwond zonder je moede blik te verduisteren.

leven dood kanker

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 333