Netgedichten

netgedicht (nr. 31.905):

In de regel breekt de zon door

Wolken vluchten van oost naar west
of omgekeerd.
Maar ook van noord naar zuid
of omgekeerd.
Net als de vogels.
Het wordt zomer.

Ik hoor en zie mijn vader.
Hij plant afrikaantjes.
Mieren
verleggen in colonne hun weg.
Even roert de wind
een wolkje door mijn beeld.

Oh, mijn zusje.
Haar blonde krullen
blauw gestrikt,
in de armen van mijn vader,
die haar draagt
naar waar de zon doorbreekt.

Terwijl een druppel het waagt
uiteen te spatten
op de tulpen,
zojuist geschikt.