inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.224):

de nacht is wreed

zodra het daaglijks licht verdwijnt
met haar spelende kinderen op straat
met haar lentestralende korte rokjes
met haar zomers lome lijven

verschijnt de nacht ongenaakbaar eenzaam
en hakt dromen aan flarden
doet pijn aan mensenwensen
voedt de verwarden

ik wil niet slapen gaan
de warmte van mijn dekbed
verraadt een duistere deken

ik schrik steeds vaker wakker
in het besef dat
de nacht is wreed

Schrijver: Fred, 29 april 2010


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 167

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)