Netgedichten

netgedicht (nr. 32.343):

Treuraap

Zo mooi als zon haar vacht belicht,
zo treurig staart dit fijn gezicht
Ineengedoken, gekeerd in zichzelf,
wat gaat er toch om in haar bovenhelft?
Is het vrees, schrik, pijn of verdriet?
Haar stemming raden kan ik niet
Iets somber als ik haar passeer
hoop ik dat de volgende keer
de gibbon weer blij met ’t grootste gemak
luid roepend slingert van tak tot tak.

Schrijver: Angelina de Jong, 4 mei 2010