inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.645):

Lac Pavin

Het uitzicht schittert
tussen de smeltende eiken.

Het roerloze donkerblauwe tapijt
wordt slechts verstoord
door fluisterende sneeuwkristallen
vallend in de peilloze diepte.

De zon priemt aan de horizon.
Voor het eerst in lange tijd
horen de wolken haar aan
en varen eerbiedig uiteen.

De aarde zuigt aan onze voeten.
Hoger, op de berg
strekt het maagdelijk witte kleed zich uit.
en staart ons onbewogen aan.

Voorzichtig betreden we zijn domein.
Onmiddellijk boren onze voetstappen
diepe kraters in zijn blanke buik.

Een nieuwe ijstijd
ontvouwt zich voor onze ogen.

De vulkaan zwijgt
en wij spreken slechts met onze adem.

Schrijver: Edwin van Rossen, 18 mei 2010


Geplaatst in de categorie: vakantie

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 668

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
19 mei 2010
Email:
kerima.ellouisegmail.com
ik blijf fan!
Naam:
Henk Knibbeler
Datum:
18 mei 2010
Email:
henkknibbeler1949yahoo.com
als het een waarneming is geweest dan is dit een schitterende vertaling daarvan, anders leest het heerlijk weg en kan ik mij daarbij een voorstelling van maken, dank!
Naam:
pama
Datum:
18 mei 2010
Email:
pebmartenskpnmail.nl
de vulkaan zwijgt, maar spreekt boekdelen. Heel mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)