Zwanennacht
Herinner me oeverloze liefde
onstuimige lijven aan de kust
schaduwen van treurwilgen
blauwe reigers loerend naar lust
midden in de vakantiezomer
de zwanennacht
onze nachtelijke oertooi
zelfgemaakte liefdeswapens van eenvoud
verstrooide ratio in regenjassen
toen de maan achter een wolk dreef
zoals dromen wolken manen doen schuilen
nam ik jouw trillende tepel tot mijn mond
en blies een sprookje in jouw lichaam
om zwanen te bezingen tot ochtendstond.
Inzender: Henk van Dijk, 29 mei 2010
Geplaatst in de categorie: liefde