Netgedichten

netgedicht (nr. 33.280):

VERRASSINGEN VAN DE HERFST

Na de regenbui
tikken bevrijde druppels
onder dicht lover.

Koud valt de herfstregen;
overal glanst helle gloed.

Uit grauwe wolken daalt zon
op geel herfstloof, dat ijl kleurt.

De nacht is heel doods;
om een eenzame lantaarn
klinkt steeds muggenlied.

Vol elfenbanken
is de stronk. 't Kind gaat zitten.
Welke paddenstoel?

Een natuurvorser
stapt genietend door het woud.
Dicht de wetenschap?

Bij droge avond
parelt de verlichte weg
van oude regen.

Nat, geel herfstlover:
kluwens uiteengespatte
druppels witte wijn.

De valk vliegt hortend,
draait zich steeds om, duikt dan neer,
vlucht voor twee kraaien.