poelen in het weiland
als oorlog voelt het aan
rond mij
wind ploft stemmen neer
man- tot- man, de gang blootsvoets
almaar roder
dan stilte
ik hoor ze, ze komen nader
dag en nacht, in het oprukkend slaglicht
van de waan
mitrailleurs veroveren het succes van de dood
in laatste woorden en aangezichten
onbekend
tot voorbij de dageraad
wanneer een brandgeur het zwarte veld verraadt
zonder geweten
zonder genade
niets mislukt met nieuwe zonden
in rechtopstaande kisten, kronkelend in het landschap
aanwezig
ik staar
voorbij een heuveltop
naar smalle stroken waar winter zichzelf bewaart
en hang gaten op
tegen muren van de nacht
gaten
rij aan rij
in de vorm van een mens
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 24 juni 2010
Geplaatst in de categorie: oorlog
>>naar smalle stroken waar winter zichzelf bewaart