- Wandelwegen door de Regen -
Wandelwegen leiden door de regendagen,
wou dat ik dit mysterie kon gaan...alleen
onherroepelijk kwetsbaar hoor ik je stem
zie jouw gezicht ..in mij
ik hou broosheid vast tussen mijn handen,
zoek op alle wandelwegen..de regendagen.
Ik voel je hart, te laat
het melancholisch drama moeras, slaat modder
tranen van onbreekbare ruiten doorstromen..
zijn zo waardevol..zo overvol met liefdevolle bloemen.
Alles zou ik doen en geven.. voor liefde
als lijkt het glas de scherven niet te geloven,
mijn stille wandeltocht doet elke glimlach doven.
Ken mijzelf.. want ik ben de keuze,
ga tot het universum en terug ..
wandel stekeblind, jaag achter al onze dromen,
keer nooit terug.. blind en doof van geluk
mijn hart het gelooft, wil aarde in duizend rosé tinten
de zware volle rugzak, overvol, weet liefde niet te vinden
niemand die zoveel dragen kan..
zelfs niet als hij wou...ook niet als hij zou.
Onberoerd valt het licht in mijn ogen,
zo breekbaar en fragiel hoor ik mijn eigen stem
in het vale licht, smeek ik..
begeleid mij op mijn baan, moe van liefde ..maan..
de schijn, voor ieder mens verschillend
laat regen stromen over mijn voeten, mijn gelaat
wit gewassen..van al het euvel dat mij heeft geschaad
de gewone lage wandelschoenen
ze hebben hun les zeer goed bewandeld..
zien door de vele wandelwegen,
hoe het beter niet gebeurt..
de bomen door het bos niet staan..ga weg vale valse maan..
de volledig waterdichte schoen kan mij echt niet bekoren
mijn hart is doorgaans te stug en doof van oren.
Geplaatst in de categorie: liefde
en dat ik daar door een mede net-dichter (dr. rutgers) op gewezen ben, ik moet er overheen
hebben gelezen.
prachtige lyrische gedichten schrijf je en prachtig qua vorm,
niks dan lof!