Netgedichten

netgedicht (nr. 33.422):

EEN KLOOF

Soms zijn er woorden
scherp en vol venijn
lijkt de band even verbroken
omdat wij onszelf niet zijn

dan groeit er een kloof
die niet te overbruggen lijkt
er valt een stil onbehagen
omdat de een voor de ander niet wijkt

dan lijkt het bijna
of wij elkaar niet verstaan
allebei een andere taal spreken
wij alleen verder zullen gaan

dan toch is er die kleine vonk
het verlangen naar elkaar
is er zonder woorden 't vergeven
zijn wij weer een liefdespaar.