De ondergaande zon

Zwaarmoedig, met niets anders
om over te dichten
dan de ondergaande zon
begaf ik mij gedeeltelijk ontkleed
naar de oevers van een meer
enkele kilometers buiten een stad gelegen

bij het stille water aangekomen
zag ik werkelijk de ondergaande zon
en ook dat hij langzaam onderging
waar ik zo naar verlangd had
met de intensiviteit van mijn dromen

ik zocht haastig naar een pen
maar toen ik die gevonden had
was het donker, en ik besloot
terug te gaan, naar mijn huis
dat in de stad lag, tussen de klimrozen
die in volle bloei stonden

in het huis was het aardedonker
en ik zocht door de gang naar een licht
dat ik terugzag in mijn witte kamer


er overviel mij een naargeestigheid
die mij tegenstond totdat ik
mijzelf hervond in de buurt
van het bed, waar mijn schrijfschrift lag

daar ontdeed ik mij van de rest
van mijn kleren, ik nam afstand
van de emoties die mij ontsierde
tegenover de rest van de wereld
door ze op een stoel te leggen

ik ging naakt tussen de lakens liggen
en liet de nacht als een warme deken
over mijn gestrekte lichaam rusten.

Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 1 juli 2010

mobarupcmail.nl

zon zomeravond schrijven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 199