De voet uit het verleden
in de luwte van de lindeboom
schrijf ik liefdevolle gedachten
draag een stukje in mijn hart
van de ontmoeting
de herkennende ogenschittering
en vreugdevolle monden
in momentjes van beleven
samen zittend rond tafeltjes
soms als span apart
in een stil verstaan
wist ieder onbetwist
van de tere plekjes, de traan
onder houten binten
was het genoeglijk praten
rond kiekjes van nazaten
het verre Canada kwam
aanrakend, omarmend dichtbij
er was zo jou, zo ik, zo wij
ik plaats met voorzichtigheid
mijn voet uit het verleden
plooi mijn tenen weer
naar het gekende heden
( Nicolay reünie )
Geplaatst in de categorie: familie