inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.829):

Onzichtbaar

Door afstand steeds gescheiden
zelfs nu ik zo vlakbij je sta
weet ik je te ver weg
om ooit die kloof met woorden
nog te kunnen overbruggen.

Geluid sterft in mijn hoofd
geen stem durft nog te schreeuwen
waar de stilte te veel woorden draagt
om de ruimte door te dragen:
ze vallen zoemend weg.

Bewustzijn duurt slechts even
zo lang het oog kan schouwen
echt zichtbaar is slechts zijn
want als de deur zich sluit
zal ik vergeten zijn.


Zie ook: http://www.Chatfant.nl

Schrijver: Chatfant, 22 juli 2010


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 354

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)