Netgedichten

netgedicht (nr. 33.878):

Prachtig onweer

Terwijl ik door een golf van hitte fiets
verdwijnt blauwe lucht ineens in het niets,
komen wolken die donker samentrekken
en zwaar regenwater beginnen te lekken

Ik besluit de fiets en mezelf te parkeren,
dat ik druipend nat word kan me niet deren,
luister naar 't zware rollen der donder,
aanschouw de flitsen die ik zo bewonder,
slaak van een ontzag een diepe zucht
om die grillige tekeningen in de lucht

Oh hoe fascinerend en hoe puur
is de bliksemse kracht van de natuur!