Verzonken
Je leest de stad in fasen
Gevlochten in je bruine haar
Weerspiegeld in de glazen
van een ondoorzichtig paar.
Je lavend aan de muren
van een verzonken haven
- Ik blijf nog even gluren -
Wil jij de monding staven.
Ik overweeg je ogen
Wil weten waar ze zijn
Bij de antieke bogen
of in het groen venijn.
Ik zink neer in 't warme gras
Sluit de kijkers en hoop gauw
Dat jij zal lezen wie ik was
Zijn je ogen diepzeeblauw?
Geplaatst in de categorie: liefde