MET Z'N TWEEËN
Je hing aan een lamp aan het plafond
te slingeren als een aap. Als Jane ging je
heen en weer, en ik, Tarzan met rugpijn.
Dronken als twee apen naar de kroeg nog
-van tevoren ingedronken- jij bent mijn
zon en ik jouw maan, jij fel licht en ik een
baken in de lucht, een vasthouden waar je
vroeger voor vluchtte. Twee dromenden
en zingenden vallend van de kruk van de
lach. En door de straten, smalle gangen
onze echo's weerklinkend, en vervormd
de gezichten, de schreeuwende stemmen
in de buurt en om de koepelkerk heen
rennend en lachen! lachen dat we hebben
gedaan! En snel, het was koud, al voel-
den we weinig, weer naar huis en ver-
moeid in elkaars armen onder de lakens.-
Geplaatst in de categorie: feest