- Nocturne van mijn hart -
En terwijl de nachten vrij dronken waren,
en wij nachten in elkanders armen lagen,
koud, ..geurde de zomeravond als meloen,
uitgegroeid de nachtbrocante groene kruidentuin.
Augustus, de zomer doet geen pijn,..zijn koren rijpt
want alle oudheid, alle gouden granen
gaan op in hun betoverende verlichting
en al de liefde, al het goede streeft in jou
en al het slechte, wilde met klanken betoverend zijn.
Gelijk de Nocturne zingt het hart,
drijft allerheiligst bij windstil weer
de rouw in mijn gezicht, zij is eeuwenoud..
en fluisterd met heerlijke frisse klanken,
als een dromerig en romantisch muziekstuk,
blaast elke noot zacht door mijn haren, de koele avondwind..
terwijl ik mijn gezicht steeds naast je in de spiegel zie,
verborgen, omdat ik wou dat jij bij mij was.
Geplaatst in de categorie: liefde