Het punt in de verte
Starend van het witte papier
naar een punt in de verte
waar het niemandsland begint
kan zij niet kiezen voor een dag
van de beschikbare zeven
kiest ze dan allemaal
op zoek naar de volgende zin
in het zoekend bestaan
in dit land waar ze iemand is
voor niemand behalve zichzelf
waar ze zwijgt in alle talen
zijn er alleen eigen grenzen
die ze allemaal op wil zoeken
met verdwaling als gevolg
wie vindt haar terug
in dit stille niemandsland
waar elke buitenkant
rondom verdwenen lijkt
waar is het kompas
dat haar terugbrengt
naar het land der woorden
uit dit zinloos zwijgen
die dagen zonder doel
ik streel haar zachtjes
stil maar lief, huil maar lief
ik weet de weg ook niet
misschien het eerste stuk
dat is wellicht de liefde
de rest is het zoeken
die eeuwige zoektocht
naar verborgen delen
het andere in jezelf
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid