Netgedichten

netgedicht (nr. 34.516):

In weer en wind

De wind raast langs verzadigde velden.
Vooral de tarwe moet het vandaag ontgelden.
De storm schreeuwt mijn naam.
Ik vlucht want
mij treft blaam.

De regen laat het land overlopen.
Met de oogst is het nu gedaan.
De hemelsluizen staan wagenwijd open.
De grond is samen met mij
bezopen van het water.
De bliksemschichten verlichten de hemel.

Het weer is boos
en uit zijn woede eindeloos
op de aarde.
Pas morgen zul je de schade zien van de storm.
De beschadigde bomen en betreurde gezichten.
Pas later zul de de kater zien,
die de storm heeft achter gelaten.

Voor vandaag blijft de bliksem mij
als een schijnwerper verlichten.
En blijft het voor mij,
dromen over een droge dag.
Want geloof mij,
storm wou ik nooit stichten.
ik had alleen een antwoord verwacht.

Ik wou alleen de hemel verlichten
want de vraag blijft voor mij:
'Waar ben jij?'
Tot welke wolk moet ik mij
richten?