duizendschonen
mijn lief heeft ons een bed gespreid
op glooiend zachte duizendschonen
met de passie van zijn lippen
in de dingen die hij sprak
en de hartstocht in zijn ogen
mij zachtjes naar mijzelf geleid
ik werd weer vrouw en ook weer kind
in het vuur van alle dingen
het leven van voorbije dagen
raakte verloren in de wind
toen het maanlicht werd bezwangerd
ben ik door mij en hem bemind
op meer dan duizend duizendschonen
na het kruisen van de degens
en het vallen van de avond
en het klaren van de regen
heb ik mijzelf tot - ons - verleid
mijn lief heeft mij een bed gespreid
Zie ook: http://www.maryama.nl
Schrijver: marije Hendrikx, 1 september 2010
Geplaatst in de categorie: liefde
Moeilijk te evenaren
Jouw poëtische taal