lange adempauzes

ik herfstte in het monogaam
liet jouw gebed de vrije loop
plukte uit een verre boom
vruchten die ik niet had mogen eten

jij snoeide niet terug, maar liet
de akker het koren rijpen, pelde
mijn behoeftes aan eens mijn gegeven belofte
en traanden je wangen op mijn lege kussen

nu september ik naar de herfst en sterf
in mijn nachtelijke adempauzes steeds weer
dezelfde dood wanneer ik met mijn gebeitelde
handen jouw lichaam niet meer durf te beroeren

Schrijver: elze, 8 september 2010

lia_elzehotmail.com

Biografie van deze schrijver

lust liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 215