inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.815):

gerechtigheid

GERECHTIGHEID



Langzaam wordt de langste nacht
Aan de langste dag geregen.
Door zijn albasten leden
Groeien verse scheuten dood.


Vol jarenlang verlangen
Laat zij haar vingers glijden
Langs de pijn geladen kralen,
Prevelt versleten woorden
Die voor hem een Hooglied weven.

Haar lippen sluiten zijn ogen
Kalm bij zoveel gerechtigheid.

Schrijver: l.brok, 12 september 2010


Geplaatst in de categorie: overlijden

2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 678

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)