Zomer aan de Normandische kust
Het koren wilde wel wuiven
en de bloemen hadden het blauw
van de zee daar diep beneden
Je kon het zo gek niet bedenken
of het paste onder de zomerlucht
zelfs de schapen lachten
met de meeuwen mee
die onvermoeibaar telkens hoger
de zon tegemoet gingen
en enkel neerdoken
voor een snelle maaltijd
of een aai over de kinderbol
van hun kroost dat schaterde om meer
en afwachtend over de rand
hunkerde naar groot genoeg zijn.
Geplaatst in de categorie: tijd