Reflectief ?
In de reinigende stroom
in palm van seizoenen
heb ik de mens in mij
afgestroopt, leek het
bijzonder om niets te
hebben of te willen en
alleen met de liefde onder
een onbedorven hemel te
staan, een zon die zich een
ongerepte weg baant naar
de essentie van het bestaan,
het zwijgen betaald met een
allerstilste klank als blote
schaduw van een onbeschreven
blad, waarop tekst en uitleg
niet werden vertrapt, een
begraven pijn op hagelwit
papier waarop nog niets
geschreven staat en daarop
alleen verliefdheid te uiten.
Lijkt het niet heerlijk te dwalen
door een labyrint van visioenen
van de menselijke natuur waar
enkel passie telt en de toekomst
met het heden te verzoenen ?
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 21 september 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie