inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.657):

Afscheid

Het komt altijd te vroeg:
het moeten scheiden,
het moeten laten gaan
zonder begrijpen, zonder waarom.

We wennen nooit aan ’t sterven,
aan ’t loslaten, het afscheid;
maar laat er dankbaarheid
toch zijn, en hoop en sterkte.

Laat licht vervullen
dit duister, deze afgrond,
dit moeten laten gaan,
zonder waarom, zonder begrijpen.

Schrijver: Adeleyd, 27 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 991

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
pelgrim
Datum:
16 december 2010
loslaten doet pijn, maar wekt het bewustzijn, vasthouden is een verlies van..... Mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)