Netgedichten

netgedicht (nr. 35.732):

Maanschone ogen

als aan mijn oog zich
een regenboog ontvouwt
blauw intenser is
dan
hemelsblauw
het rood van
karmozijn

fluister ik

pril is de jeugd
goud van haar
zilver
het ouderschap
in het pure grijze

vind ik

jouw
warme armen
kijk in het maanschone
van Moeder Aarde

in een
ogen blik

puur en zacht
het morgengloren

God wat houd ik van je
sei- zoenen
zei zoenen

de warmte van
een
eerste kus