weerzien
hoe stil legt herfst
zijn hand over de aarde
de verste klokken hoor ik nu
geluiden die de witte berken
voor me bewaarden
en ieder die hier is
ook de vogels grijs en traag
zien bomen rillen
ik wrijf over schaduwen
maar er is niemand die wat vraagt
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 6 november 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie
Als klokken beieren, rilt, verstilt alles even.
Stemmig mooi Kerima!
sfeervol dicht...