Het ademland
Het ademland verdroeg jouw droeve stilte niet
geconfronteerd met intens persoonlijk verdriet
verdween de nachtprins tijdens een feest
waar jij ook schijnt te zijn geweest
maar niemand herkende de weemoed in jouw stem
je verdween gewoon, pakte de laatste tram
tijdens het mistig sluieren van de nacht
te lang had jij op zuurstoflucht gewacht
het ademland strekte horizonnen tot aan zee
je kwam niet terug.
Inzender: Henk van Dijk, 10 november 2010
Geplaatst in de categorie: individu