Netgedichten

netgedicht (nr. 35.958):

ONTASTBARE SLAAPMUTS

Wanneer ik pas in bed lig
zendt het kamerduister dikwijls
krioelende harde haartjes
naar me toe
die mijn huid wrijven steken
de zacht voortschuivende slaap
terugdrijven naar de deur

maar mijn weerspannige geest
danst op losse spookvoeten
roept onderbewustzijn wakker

rondom het kussen
kookt een stormzee bij nacht
vol roze bliksemgloed
welke mij
vliedende gedachten schenkt
met golfgerol doet indutten

dit al eerder verschenen beeld
joeg tijdens de prille jaren
angstige waakzaamheid aan.