geweven in de aard van een depressie

de geur van zweet sterker
dan de gang van de laatste ronde
in mijn goede jaren wanneer ik gewonnen
mijn hoek opzocht en het geronnen bloed
met de handschoen van de bovenlip schraapte

de pijn was niets bij het nu beleden leed
wanneer ik gestrekt op het canvas de hemel
in mij probeer te dromen en de laatste blauwe
lucht tracht te drinken al was het gif

het leven baarde het clandestiene vlees
en trachtte het te filmen, doch bewegingloosheid
is geen doelwit maar een geladen wapen
met de loop naar het oor gericht

Schrijver: elze, 17 november 2010

lia_elzehotmail.com

Biografie van deze schrijver

gevoel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 4 stemmen 164