Netgedichten

netgedicht (nr. 36.154):

De laan

Die lange brede laan
en duizenden verloren voetstappen
twee hoge kanten
met bomen en hun gebogen takken
die daar al eeuwen staan.

Die lange brede laan -
geliefden die hier wandelden
geschaterlach, gefezel
een gestolen kus
een verloren traan.

Die lange brede laan
nu kaal en triest
geen pad meer om over te gaan
nog slechts geroezemoes
van regen en wind
geen mens die nog haar richting vindt.

Haar toegang werd gesloten.
Ze voelt zo leeg
en eenzaam aan.
Verdrietig, zielig ligt ze er nu bij,
die lange brede laan
met haar duizenden verhalen
in het herfstgetij.