Zoetjes (koor 3)
Men likt een poot, een kop.
Men schudt wat met een oor
en luistert: verderop,
daar klinkt een schapenkoor.
De kalverstaarten slaan
min of meer op de maat
van wat zo zoetjes aan
aanzwelt tot luid geblaat.
Maar blaten is het niet.
Het is geen zang of spraak.
Het heeft niets van een lied.
Het is geboer, gebraak.
Geplaatst in de categorie: lightverse