aan de vloedlijn
gebroken aan de vloedlijn
van verlangen
door het eindeloze ritme
van toenadering en afstand
neem mij mee
gebroken aan de vloedlijn
van gevoelens
die verdwijnen
in het eindeloze ritme
van het dagelijkse bestaan
wanneer de zee weer komt
zal ik mij overgeven
en niet meer verlangen
neem mij mee
Geplaatst in de categorie: emoties
mogen ze vervuld zijn van hoop, dat het enkel de overgave aan de zee is, dat alles wat schijnbaar gebroken lijkt, heelt, daar de heelheid enkel in het warme alomvattende water te ervaren is........
Je schrijft mooi.