Als de tijd rijp is,

Als de tijd en maat vol is
het seizoen rijp en de uren
gunstig staan, werk ik een
aan een symfonie, in een
wervelende universele ouverture
wat onmerkbaar de vervelling
van natuur en de verveling van de
mensen tegenhoudt, compositie uit
de achterkant van mijn repertoire,
noten van melancholie, ontsproten uit
de couleur locale, een roes waaruit
het onmogelijke mogelijk lijkt om
vrede te sluiten met het bestaan, wat
recht geeft aan volstrekte zinloosheid
en daaruit haar zin ontleent, hoe
ver ben ik daar nog vandaan?

“Tijd heeft slechts één abstractie,
wij maken er honderden van ”.

Pama

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 5 december 2010

pebmartenskpnmail.nl

Vrede met het bestaan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 578