inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.404):

Alpen - Stenden

Het knarsetandend wit
Dat in mijn adem fluistert
Mijn trouwe metgezel
Als hartslag in de schemer

Tegen een oranje aura
Prik ik in het laken
Groots en nietig tegelijk
Weet ik mij verbonden

Het zuivere koude water
Valt hard naar beneden
Ik lest mijn dorst
Proef het zout van mijn huid

Hier op dit hoogste punt
Stroomt de aarde door mijn pezen
Rijk ik naar de hemel
En voel ik dat het klopt

Schrijver: René Turk, 9 december 2010


Geplaatst in de categorie: natuur

4.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 191

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
lijda
Datum:
9 december 2010
Email:
lijdazielemangmail.com
een gedicht om van te genieten, op zon hoogtepunt ben je één met de natuur.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)