oeverloze mens
wij zijn dwergen
die aan het grootse appeleren
wij banen ons een weg
vanuit een stoel
waar we onze dromen projecteren
wij hinkelen achter
op onze hoogtechnologische benen
wijzend naar de buitenmenselijke einder
vol epossen van vuurstenen tot androïden
ooit bemannen wij de regenmakerlasers
van op onze droomeilanden
ons ozonrijk boven de wolken
manna strooiend over de hoofden
en verder weg, zover weg
tot al het snedige stukvalt
op de barre huid van verdriet en geluk
want het mens zijn kent geen maten of kwadrateren
Geplaatst in de categorie: wetenschap