RELIQARIUM
Zo dicht bij elkaar
Met het stadhuis om de hoek
Dat een huwelijkssluiting
Onontkoombaar is
Honderden uitgelaten scholieren
Verstillen tot bruidskinderen
Witjes daalt confetti neer op bagage
En gotiek, als we de trappen nemen
Naar het portaal waar het geestelijke wacht
Eenmaal buiten vang ik verrast het boeket
Van altijdgroene naalden zwemend naar hars
Aan het bruiloftsmaal- gluhwein, braadworst
Chocolade en gasten, geurend naar 4711
Dan, onder duizenden lichtjes, vraagt Signac
Mij ten dans, kleuren spatten in het rond en
Is het werkelijk Neptunus die het glas heft?
Ik knik naar Batseba en wuif naar Delilah
Totdat het aloude CHANGEZ klinkt
Een engel met kroon op mijn schouder tikt
Voor ik de zaal verlaat, vang ik de lege blik
Van Vanitas, zij is altijd van de partij
Eenmaal buiten, geen koets, geen glazen muiltje
Maar Hispeed en snowboots en een nabeeld
Van twee open, stenen handen, een kosmische
Vlam dragend, mij smekend om altijd in der Nähe
Der Seelenlandschaft zu bleiben
Geplaatst in de categorie: literatuur