Al bij al
de sneeuwval plukt
voor even geen woordendans meer
voor me uit
in utopia van dit sei zoen
een slepende winterbalade die rechtstreeks naar beneden valt
die verstild dicht, de passie zucht
om het hart van heimwee
een ander pastel zoent het voorjaar
met warmte
(zoals ik denk) en wacht af
zoals het is op een andere tijd
om te zoenen
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/quicksilver/
Schrijver: Quicksilver, 19 december 2010
Geplaatst in de categorie: verdriet