inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.796):

Jaarspiegel,

De stoutste dromen die ik droomde
bleken fundamenten van een oud verhaal,
in de beleving opgeklopt tot Kathedraal, die
oprijst uit de schimmen van vergetelheid en
van de tijd, dié onverzadigbare gastronoom,
met zijn meedogenloze paukenslagen van
herinneringen aan chocolademelk, wat
uitsterft in een troebele tempel van mijn
horizon, in contouren zie ik steeds beelden
verrijzen, een wederkerende droom, een
drempel die onherroepelijk mij is geërfd,
bewijzen dat de laatste tonen mij verraden,
verlangend naar een voorbestemd gemis, sla
ik mijn hunkering gade in de jaarspiegel,
wend het gezicht af van dezelfde gelijkenis.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 30 december 2010


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 145

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Leo
Datum:
3 januari 2011
Mooie spiegel hou jij jezelf en ook mij voor. Heel herkenbaar dichter.
Naam:
Hans
Datum:
31 december 2010
Email:
Hj.dekoninghhetnet.nl
Ogenschijnlijk evolueert de wereld, maar zijn we in staat het "beschermende oude" los te laten om mee te veranderen? Wel heel mooi geschreven.
Naam:
Harry
Datum:
31 december 2010
Alles blijft gelijk, alleen de tand des tijds knaagt aan ons. Weer mooi verbeeld.
Naam:
Anna
Datum:
31 december 2010
Het is altijd weer grappig dat we de overstap van oud - naar nieuw, als bijzonder ervaren. Morgen is het gewoon weer 1 jan.2011, en zijn we zo we zijn.Pracht gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)