Natuurgelaat

een bloemenwijsje uit vroegere tijden
beademt een melodie van buiten
de schaduw volgt getrouw Moeder Aarde
bergt diep in haar schoot eigen innigheid

de oude natuur vergeet niets
(ook niet de vergeet-mij-nietjes)
alles zal door ‘t levenslicht verder groeien en bloeien
dat zich in haar voltrekt
door eigen aard op de oude wijze

Moeder Aarde draagt karakter voort
omarmt allen een gezegend Nieuwjaar
wie of wat hij zij
stap voor stap dat maakt de weg vrij
naar vrede en licht

tussen haar oevers van oost tot west, van zuid tot noord
van licht naar licht uit de hemelbogen
wekt bloem, blad en kruid
die vriend alle goeds toe!

wereld

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 17 stemmen 344