Netgedichten

netgedicht (nr. 36.895):

Niet eerder

Niet eerder vielen de eerste dagen zo zwaar
in zulke onbeholpen onbesproken liefde
dat denken bijna pijn gaat doen in verlangen
en verlangen het denken lijkt te verblinden

met pure Pakistaanse wellust
in ieder denkend hart een liefdeskogel
over iedere hart denkende man
een deken van bezielde tederheid

zonder herinnering aan de vervolging
en het gevolg daarvan tot dato nu
in mijn wellustig denken geslopen
met alle tederheid die ik voor jou voel

waarom ben jij zo plotseling hevig
en onverwacht in mijn leven verschenen
waarom draag jij jouw mooie Urdu ogen
niet naar het verkozen hart van een vrouw

ik voel de huiver, en de pozen
het verdriet van argeloze
honger naar liefde, de liefde van jou
de liefde van jouw woeste hart.