Zo is het
Ik drink na zoveel ellende op
amoureus gebied weer veel teveel
wijn, bier en sterke dranken, ken
maar nauwelijks een juiste methode
om het leed te dempen. Denk dat ik
qua liefde en erotiek voor het brute
ongeluk geboren ben. Ik heb slechts
sporadisch hele hoge pieken en die
onthoofden mij zo genadeloos, dat
ik er sprakeloos van blijf.
Na weer een avond literair geboom
zwalk ik naar mijn luizenbed om in
zeer diepe dromen de vergetelheid te
vinden, de genezing van mijn hartzeer,
de verzorging van mijn zielswonden.
Ik lees nog een gedicht van Slauerhoff
met dubbelgeslagen ogen, een verdoofd
brein, op en neer gaand, trillend als
vlindervleugels in mijn handpalmen,
ik kan mijzelf platdrukken, geen moeite,
maar als ik denk aan de grote liefdesgave
van mijn dierbaarste, hoe anders ook nu,
en wreed en zielsverduisterend, liever
laat ik mezelf eeuwig vrij door mijn
handen langzaam te openen en haar
daarmee eeuwig te omhelzen.
Geplaatst in de categorie: liefde