Blad
Zoals de overgang van een boom van zomer naar herfst
takelde jij af.
Langzaam, langzaam verdorde je. Langzaam en steeds verder.
Het begin, de rand van het blad.
De rand van je lichaam, het uiterlijk.
Ingevallen ogen, een gerimpelde huid.
Het blad verdort verder, net als jij.
De helft van het blad was zwart.
Gevolgen in je lichaam.
Je viel soms weg. Even weg uit deze wereld.
Maar steeds niet naar het licht.
De herfst was aangebroken.
Het zwarte bereikte het hart van het blad.
Jouw hart, tot het laatste moment gezond gebleven.
Altijd groen, altijd geliefd.
Geplaatst in de categorie: afscheid