Netgedichten

netgedicht (nr. 37.247):

Opa

Jaren lang heb ik gedacht dat ik geen opa had
Maar zelf had ik er nog nooit bij nagedacht
Dat ik u nu een aantal jaar goed heb leren kennen en het nu voorbij is
Nu weet ik pas hoe je, je voelt als je een dierbaar iemand mist
De dag dat ik hoorde dat u in het ziekenhuis lag
Raakte ik helemaal van slag
Mama ging naar Cabo Verde om naar u toe te gaan om u bij te staan
Ik hoorde dat u met stappen vooruit ging en begon te praten en te bewegen
Tot ik op 14 december hoorde dat u weer een beroerte had gekregen
Ik wou het niet geloven, want eerst ging het nog goed
Maar blijkbaar had mama het slechte al vermoed
Tranen liepen eindeloos over mijn wangen keer op keer
En nu nog steeds het feit dat u er niet meer bent doet mij zeer
U was het enige wat ik nog had, een echte familieverwant
Misschien niet dichtbij maar van een afstand
U moet weten dat ik veel van u hield als mij opa
Maar nu bent u wel bij mijn echte oma
Opa, u zit voor eeuwig in mijn hart
And you in my life was my favorite part

Rust zacht Opa.