De tijd kort
ja we worden ouder
zeg ik telkens als de nacht
zijn vrucht werpt en ik hongerig
het gezalfde tot me neem
de dood leidt terug en spreekt
de tijd tegen, de tijd die alsmaar kort
er is geen wetenschap in deze allure
van een plaatstalen aarde
soms ben ik zwak en mompel
een gebed, maar het is niet waar
dat de hemel splijt voor onvolkomenheden
en zich sluit voor ’t geprevel van het alfabet
dan weer ben ik de zee die drijft
op half geopende schelpen
doch trots en fier zijn niet de lakens
waarmee ik vaandel
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: actualiteit
tijd 4.0 met 6 stemmen 
168
168
Geef je reactie op deze inzending:
Mooi gedicht, Elze !