Netgedichten

netgedicht (nr. 37.438):

Het Wad spreekt in stormen

het Wad graast eeuwig
in het zoute gras nu de storm spreekt
en het water steeds maar hoger stapelt
tegen het groen van de hoge dam

‘k voel me nietig nu de dood
twijfelt aan mijn voeten

er is geen ginder en geen hier
slechts wat bijvallen uit een oud geweten

de wind als een muziekdoos
speelt het spel met ruwe woorden

het pijnigt mijn gelaat en laat mijn
blik afzijdig hangen in het zachte licht
waarin ik me beweeg; zonder vorm
of behoud van een eigen ik

Schrijver: elze, 5 februari 2011

lia_elze

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: filosofie

besef

nietig

4.0 met 15 stemmen

242

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:: Herman Grouwels
Datum:: 6 februari 2011
Email:: grouwelshermanhotmail.com; Mooie beelden. Schitterend verhaal. Je hebt 2011 goed ingezet. Ik ben fan!

Naam:: annabel
Datum:: 6 februari 2011
Email:: annekestziggo.nl; Stuk voor stuk prachtige strofen. Geweldig!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 6 februari 2011
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Een krachtige bries tekent de schraalheid, ontzagwekkend zien de ogen.
Mooi gedicht Elze!

Naam:: lijda
Datum:: 5 februari 2011
Email:: lijdazielemangmail.com; zeldzaam mooi de tweede strofe, beeldend neergezet de storm die over het wad raast.

Naam:: LadyLove
Datum:: 5 februari 2011
Email:: ladylove40gmail.com; Ik ben net gezandstraald op het strand, en genoot van jouw prachtige gedicht elze.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 5 februari 2011
Email:: kerima.ellouisegmail.com; '‘k voel me nietig nu de dood
twijfelt aan mijn voeten'....alleen al die zin, maakt van het gedicht een pracht!

Naam:: jan haak
Datum:: 5 februari 2011
Email:: janhaakzonnet.nl; Ruw schuimend wad, hangend in de wind...Ik kijk mee en geniet.

Geef je reactie op deze inzending: