Zaagselsporen… (2)
Ongeschonden droom,
kasteel aan de hemelzoom,
zonder in – of uitgang ?
Laat kinderen lezen,
dat zij hun naam en oorsprong zien,
gebeiteld in marmer.
Hoever moet ik gaan,
blikken uit ogen te vergeten,
wat kinderen is aangedaan.
Oud en vertrokken,
vanaf die tijd gedoofd in mij,
haar zwavelstokken.
Houten speelratels
kleppen kinderdromen
tot madeliefjes.
“ Wie een kind door het duister stuurt
staat in eigen schaduw “
G.B.Shaw
Http:/www.Pamapoems.nl
Geplaatst in de categorie: kinderen