troostlied
met een verse pen
schrijf ik dit lied
streel de losse letters
die ik naar je toe zweef
kijk naar je donkere ogen
of de sporen paden vormen
soms is een woord genoeg
om de nacht te troosten
soms niet eens alle zinnen
om een tel te koesteren
al wat ik kan is hopen
dat je het wel leest
Geplaatst in de categorie: verdriet
Geeft het verdrietig koude hart, weer even wat intense warmte.
Mooi G!